आध्यात्मिकमहत्व मृगशीर्ष मासस्य (ādhyātmikamahatva mṛgaśīrṣa māsasya - mid spiritual significance of Margazi month)

 திருசிற்றம்பலம் (tiruciṟṟambalam - sacred gnosis revealed)

    According to Tamil calendar, the sacred month of மார்கழி மாதம் / मृगशीर्ष मास(mārkaḻi mātam / mṛgaśīrṣa māsa - mid Dec to mid Jan month) begins today. From an astrological perspective, this month is also called 'धनुर्मास (dhanurmāsa)' as this month corresponds to the astrological event of धनुः सङ्क्रमण (dhanuḥ saṅkramaṇa – Sagittarius transition) when the सूर्यग्रह (sūryagraha- solar-seizer) transits to the धनुर्राशि (dhanurrāśi – sagittarius zodiac).

    Hinduism is such a beautiful religion which gives spiritual significance all through the year by distributing its auspicious religious events spread across different months of the year, giving an opportunity for devotees to regularly stay in spiritual contemplation.

மாதங்களில் நான் மார்கழி (mātaṅkaḷil nāṉ mārkaḻi – among months I am maargazhi)

    While as stated above, each month is spiritually special in its own way, the month of மார்கழி மாதம் / मृगशीर्ष मास(mārkaḻi mātam / mṛgaśīrṣa māsa - mid Dec to mid Jan month) is considered the pinnacle of spiritual events. In fact, भगवान् श्री कृष्ण परमात्म (bhagavān śrī kṛṣṇa paramātma) Himself declares "மாதங்களில் நான் மார்கழி (mātaṅkaḷil nāṉ mārkaḻi – among months I am maargazhi)", as testified in the following verses

Original	Transliteration	Translation
बृहत् साम तथा साम्नां गयत्री चन्दसाम् अहम्। मासानां मार्गशीर्षोऽहमृतुनां कुसुमाकरः॥	bṛhat sāma tathā sāmnāṁ gayatrī candasām aham| māsānāṁ mārgaśīrṣo'hamṛtunāṁ kusumākaraḥ||	Of the hymns in the Sama Veda I am the Brhat-sama, and of poetry I am the Gayatri. Of months I am Margasirsa [November-December] and of seasons I am flower-bearing spring.
Sanskrit Reference: श्रीमद् भग्वत् गीता (śrīmad bhagvat gītā) (10.35)

   Even the sacred पाञ्चरात्र आगमशास्त्र (pāñcarātra āgamaśāstra) glorifies the spiritual importance of this month by dedicating an entire section titled "धनुर्मासमहात्म्य (dhanurmāsamahātmya - greatness of Margazhi month)". This month is also considered as शक्तिपीठमास / சக்தி பீட மாதம் (śaktipīṭhamāsa / saktipīṭamātam – pedestal month of spiritual energy). However, unfortunately, among many ignorant masses, this sacred term "பீடமாதம் (pīṭa mātam – pedestal month)" has been badly corrupted and is used in a derogatory sense of "பீடை மாசம் (pīḍaimātam – inauspicious / evil month)" as they superstitiously believe that the scriptures advise not to plan any marriages or any other auspicious domestic events during this month. However, the truth is otherwise. Yes, although it is true that it is generally recommended not to avoid such events, as far as possible; yet the reason for that is not because the month is considered பீடை மாசம் (pīḍaimātam – inauspicious / evil month). On the other hand, this month is considered too sacred or spiritual to indulge in mere लौकिक /भौतीक कार्यक्रमाः (laukika/bhautīka kāryakramāḥ – mundane/materialistic activities) rather than focusing on आध्यात्मिक/आधिदैविक कार्यक्रमाः (adhyatmika /athidaivīka kāryakramāḥ - spiritual / divine activities).    

Esoterically, a human year in the terrestrial realm corresponds to a divine day in the spiritual realm and accordingly, the human month of மார்கழி மாதம் / मृगशीर्ष मास (mārkaḻi mātam / mṛgaśīrṣa māsa - mid Dec to mid Jan month) maps to the sacred ब्रह्म मुहूर्त काल (brahma muhūrta kāla) in the Divinely realm. This fact further adds to the sanctity of the month.

The whole month is considered very sacred and a முப்பது நாட்கள் பாவை நோன்பு (muppatu nāṭkaḷ pāvai nōṉbu – thirty days of virgin austerity) is observed very religiously practiced spiritual rite. Esoterically, பாவை (pāvai - virgin) represents the potentially untapped जीवात्मन् (jīvātman – corporeal soul) who indulges in rigorous நோன்பு (nōṉbu - austerity) measures to manifest its latent spiritual conscience and eventually commune with the परब्रह्मन् (parabrahman - Supreme Divinity).  

This month is auspicious to both in the शैवमतसंप्रदाय (śaivamatasaṃpradāya – Shaiva theological tradition) as well as in the   विष्णवमतसंप्रदाय (viṣṇavamatasaṃpradāya – Vaishnava theological tradition) alike and is being associated with the two important religious scriptures and correspondingly two important spiritual events viz.

• திருபள்ளியெழுச்சி மற்றும் திருவெம்பாவை பாராயாணம் (tirupaḷḷiyeḻucci maṟṟum tiruvempāvai pārāyāṇam – contemplation of tirupalliyezhucchi and tiruvempavai):  Contemplation of the two beautiful mystical poems composed at the holy temple-town of திருவண்ணாமலை (tiruvaṇṇāmalai) by வான் கலந்த மாணிக்கவாசகர் (vāṉ kalanta māṇikkavācakar), the renowned சைவ நாயன்மார் (caiva nāyaṉmār – saiva saint) as part of his magnum opus poetic masterpiece திருவாசகம் (tiruvācakam). Here these two poems eulogize the முப்பது நாட்கள் பாவை நோன்பு (muppatu nāṭkaḷ pāvai nōṉbu – thirty days of virgin austerity) as observed by जीवात्मन् (jīvātman – corporeal soul) in the भक्तिभावन (bhaktibhāvana – devotional attitude) of communion with the परब्रह्मन् (parabrahman - Supreme Divinity) theologized as परमशिव (paramaśiva – supreme auspiciousness / omnibliss).

• திருப்பாவை பாராயாணம்  (tiruppāvai pārāyāṇam - thirupavai contemplation): Contemplation of the famous poem composed by சூடிக்கொடுத்த சுடர்கொடி ஸ்ரீ ஆண்டாள் நாச்சியார் (cūṭikkoṭutta cuṭarkoṭi srī āṇṭāḷ nācciyār), the eminent வைணவ ஆழ்வார் (vaiṇava āḻvār – Vaishnava saint).  Here too, there is a glorification of முப்பது நாட்கள் பாவை நோன்பு (muppatu nāṭkaḷ pāvai nōṉbu – thirty days of virgin austerity) as observed by जीवात्मन् (jīvātman – corporeal soul) in the भक्तिभावन (bhaktibhāvana – devotional attitude) of communion with the परब्रह्मन् (parabrahman - Supreme Divinity) theologized as भगवान् श्री कृष्णपरमात्मा (bhagavān śrī kṛṣṇaparamātmā) who in turn is the विभव अवतार महाविष्णोः (vibhava avatāra mahāviṣṇoḥ - glorious incarnation of cosmic expanse . omnipresence).

The daily ritual of புனித நீராடல் (puṉita nīrāṭal – sacred bathing) is an integral part of முப்பது நாட்கள் பாவை நோன்பு (muppatu nāṭkaḷ pāvai nōṉbu – thirty days of virgin austerity) observed during the sacred மார்கழி மாதம் / मृगशीर्ष मास (mārgaḻi mātam / mṛgaśīrṣa māsa - mid Dec to mid Jan month). The revered saint மாணிக்கவாசகர் (māṇikkavācakar) in his famous decad திருவெம்பாவை (tiruvempāvai) while eulogizing the முப்பது நாட்கள் பாவை நோன்பு (muppatu nāṭkaḷ pāvai nōṉbu – thirty days of virgin austerity) glorifies the value of புனித நீராடல் (puṉita nīrāṭal – sacred bathing) thus,

Original	Transliteration	Translation
மொய்யார் தடம் பொய்கை புக்கு முகேர்என்னக் கையாற் குடைந்து குடைந்து உன் கழல்பாடி ஐயா வழியடியோம் வாழ்ந்தோம் காண் ஆர் அழல் போற் செய்யா வெண்ணீறாடி செல்வா சிறுமருங்குல் மையார் தடங்கண் மடந்தை மணவாளா ஐயா நீ ஆட்கொண்டருளும் விளையாட்டின் உய்வார்கள் உய்யும் வகையெல்லாம் உயர்ந்தொழிந்தோம் எய்யாமற் காப்பாய் எமையேலோர் எம்பாவாய். ஆர்த்த பிறவித் துயர்கெட நாம் ஆர்த்துஆடும் தீர்த்தன் நற்றில்லைச் சிற்றம்பலத்தே தீயாடும் கூத்தன் இவ்வானும் குவலயமும் எல்லோமும் காத்தும் படைத்தும் கரந்தும் விளையாடி வார்த்தையும் பேசி வளைசிலம்ப வார்கலைகள் ஆர்ப்பரவம் செய்ய அணி குழல்மேல் வண்டார்ப்பப் பூத்திகழும் பொய்கை குடைந்து உடையான் பொற்பாதம் ஏத்தி இருஞ்சுனைநீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய்.	moyyār taṭam poykai pukku mukēr'eṉṉak kaiyāṟ kuṭaintu kuṭaintu uṉ kaḻalpāṭi aiyā vaḻiyaṭiyōm vāḻntōm kāṇ ār aḻal pōṟ ceyyā veṇṇīṟāṭi celvā ciṟumaruṅkul maiyār taṭaṅkaṇ maṭantai maṇavāḷā aiyā nī āṭkoṇṭaruḷum viḷaiyāṭṭiṉ uyvārkaḷ uyyum vakaiyellām uyarntoḻintōm eyyāmaṟ kāppāy emaiyēlōr empāvāy. ārtta piṟavit tuyarkeṭa nām ārttu'āṭum tīrttaṉ naṟṟillaic ciṟṟampalattē tīyāṭum kūttaṉ ivvāṉum kuvalayamum ellōmum kāttum paṭaittum karantum viḷaiyāṭi vārttaiyum pēci vaḷaicilampa vārkalaikaḷ ārpparavam ceyya aṇi kuḻalmēl vaṇṭārppap pūttikaḻum poykai kuṭaintu uṭaiyāṉ poṟpātam ētti iruñcuṉainīr āṭēlōr empāvāy.	Ent’ring broad and bee-filled tank, we dive and splash and splash Its water with our sporting hands and sing Thy jewelled Feet! We Thy slaves of true lineage are blest! Behold Thou Sire! Thou of bright, red Fire-like Form! Thou Smearer of white ash! Thou Noble One and Bridegroom of the wide and paint-eyed Dame! Sire we have quite lived out all the course of lives lived by Thou good saints whom Thou hast made in graceful sport, Thine own! Guard us lest we should weary in future! Empaavaai. He is the Holy Water where we sing and bathe so that Our griefs of binding births might flee! Dancer with fire in hand, Within Thillai’s Sacred Court! He sports by guarding, making And by hiding heaven and earth and all! Let’s sing His praise! With bangles twinkling and with sarees making bristling noise, And with beetles humming on the fair tresses, plunge in The tank of flowers and praise the golden Feet of our own Lord! Do bathe in water of that deepest fountain, Empaavaai! -translation by Thiruvasgamani
Tamil Reference : திருவாசகம்: திருவெம்பாவை (tiruvācakam:tiruvempāvai) (7.11)

Thus, the objective of both these masterpieces is to kindle and awaken the dormant जीवात्मन् (jīvātman – corporeal soul) from the deep slumber and to commune with the Divine परब्रह्मन् (parabrahman - Supreme Divinity). In fact, the beauty here is that, this would be a two-way call for the ying and the yang to work together as explained below:

A wake-up call to the जीवात्मन् (jīvātman – corporeal soul) to arise and awake and break open from the clutches of அசுத்த அவித்யாமாயநித்திரை / अशुद्धाविद्यामायानिद्रा (asudda avidyamāyanittirai / aśuddhāvidyāmāyānidrā – impure nescient-mystery slumber). In the verses of ஸ்ரீ மாணிக்கவாசகர் (sri māṇikkavācakar) from திருவெம்பாவை (tiruvempāvai) focuses on the same. Similarly, ஸ்ரீ ஆண்டாள் (sri āṇṭāḷ) also handles the same in திருப்பாவை (tiruppāvai) as illustrated in the following verses:

Original	Transliteration	Translation
புள்ளும் சிலம்பின காண் புள்ளரையன் கோயிலில் வெள்ளை விளிசங்கின் பேரரவம் கேட்டிலையோ? பிள்ளாய் எழுந்திராய்! பேய்முலை நஞ்சுண்டு கள்ளச் சகடம் கலக் கழியக் காலோச்சி வெள்ளத் தரவில் துயில் அமர்ந்த வித்தினை உள்ளத்துக் கொண்டு முனிவர்களும் யோகிகளும் மெள்ள எழுந்து அரியென்ற பேரரவம் உள்ளம் புகுந்து குளிர்ந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்.	puḷḷum cilampiṉa kāṇ puḷḷaraiyaṉ kōyilil veḷḷai viḷicaṅkiṉ pēraravam kēṭṭilaiyō? piḷḷāy eḻuntirāy! pēymulai nañcuṇṭu kaḷḷac cakaṭam kalak kaḻiyak kālōcci veḷḷat taravil tuyil amarnta vittiṉai uḷḷattuk koṇṭu muṉivarkaḷum yōkikaḷum meḷḷa eḻuntu ariyeṉṟa pēraravam uḷḷam pukuntu kuḷirntu ēl ōr empāvāy.	Did you not hear alternate twittering birds making loud noises, Did you not hear the loud sound of white conch, From the temple of the king of Garuda, Oh, girls please wake up, Let us hear the holy sounds of "Hari, Hari". From the savants and sages, Calling him who drank the poisonous milk from the ghost, Him who kicked and killed the ogre of the cart, And him who sleeps on the great serpent Adi Sesha So that it goes through our mind, And make our mind cool, Oh, Goddess Pavai.
Tamil Reference : திருப்பாவை (tiruppāvai) (6)

A सुप्रभातम् (suprabhātam – early morning) wake-up call to the परब्रह्मन् (parabrahman - Supreme Divinity) to awaken Him from His சுத்த அவித்யாமாயநித்திரை / शुद्धाविद्यामायानिद्रा (sudda avidyamāyanittirai / śuddhāvidyāmāyānidrā – pure-nescient-mystery slumber) to dissolve the பாசபந்தம் / पाशबन्ध (māyā / pāśabandha – binding fetter). Again ஸ்ரீ மாணிக்கவாசகர் (sri māṇikkavācakar) addresses them in திருபள்ளியெழுச்சி (tirupaḷḷiyeḻucci), while ஸ்ரீ ஆண்டாள் (sri āṇṭāḷ) for her part handles the same in திருப்பாவை (tiruppāvai) itself as illustrated in the following verses:

Original	Transliteration	Translation
மாரிமலை முழைஞ்சில் மன்னிக் கிடந்து உறங்கும் சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து வேரி மயிர்ப்பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்து உதறி மூரி நிமிர்ந்து முழங்கிப் புறப்பட்டுப் போதருமா போலே நீ பூவைப் பூவண்ணா உன் கோயில் நின்று இங்ஙனே போந்தருளி, கோப்புடைய சீரிய சிங்காசனத்திலிருந்து, யாம் வந்த காரியம் ஆராய்ந்து அருள் ஏல் ஓர் எம்பாவாய்	mārimalai muḻaiñcil maṉṉik kiṭantu uṟaṅkum cīriya ciṅkam aṟivuṟṟut tīviḻittu vēri mayirppoṅka eppāṭum pērntu utaṟi mūri nimirntu muḻaṅkip puṟappaṭṭup pōtarumā pōlē nī pūvaip pūvaṇṇā uṉ kōyil niṉṟu iṅṅaṉē pōntaruḷi, kōppuṭaiya cīriya ciṅkācaṉattiliruntu, yām vanta kāriyam ārāyntu aruḷ ēl ōr empāvāy	Like the majestic lion wakes up with ire, From the mountain cave in the rainy season, Looks with fiery sight, And with deep angry sweat from all the hairs, Turns up its head with awe, And comes out making lots of din, Hey Lord , who is the colour of the blue lotus, Come from your temple to here, And sit on the majestic royal throne, And hear with compassion, For why we have come here, And help us to worship our Goddess Pavai.
Tamil Reference : திருப்பாவை (tiruppāvai) (23)

மார்கழி மகோத்சவங்கள் (mārkaḻi makōtcavaṅkaḷ)

Again, from the पञ्चाङ्ग सनाथनधर्मस्य (pañcāṅga sanāthanadharmasya – almanac of eternal religion) a viz. the Hindu religious calendar, and more specifically speaking, according to वाक्यपञ्चाङ्ग (vākyapañcāṅga – aphoristic almanac) followed both in the  शैवमतसंप्रदाय (śaivamatasaṃpradāya – Shaiva theological tradition) as well as in the  विष्णवमतसंप्रदाय (viṣṇavamatasaṃpradāya – Vaishnava theological tradition) in South India, the two most important theological events viz. 

#	Event	Temple
1	श्री वैकुण्ठ एकादशि महोत्सव (śrī vaikuṇṭha ekādaśi mahotsava)	celebrated annually at the holy shrine of திருவரங்கம் / श्रीरङ्ग (tiruvaraṅgam /śrīraṅga - srirangam)
2	श्री आरुद्रा दर्शन महोत्सव (śrī ārudrā darśana mahotsava)	annually celebrated at the sacred temple town of சிதம்பரம் (cidambaram)

Interestingly these two temples are given highest importance in their respective traditions. For example, the திருவரங்கம் /श्रीरङ्ग (tiruvaraṅgam  /śrīraṅga - srirangam) is considered the first among the sacred ஆழ்வார் பாசுரங்களால்  மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட வைணவ திவ்யதேசங்கள் (āḻvār pācuraṅkaḷāl  maṅkaḷācācaṉam ceyyappaṭṭa vaiṇava divyadēcaṅgaḷ - sacred temples eulogized by poems of Vaishnava alwars) which are around 108 and similarly, சிதம்பரம் / चिदंबरम् (cidambaram / cidaṃbaram) is the first among the  சைவ நாயன்மார்களால் பாடல்பெற்ற திருகோயில்கள் (saiva nāyaṉmārkaḷāl pāṭalpeṟṟa tirukōyilkaḷ - sacred temples eulogized by  poems of saiva saints) and from an esoteric spiritual essence, the ஸ்ரீ ஆனந்த தாண்டவ நடராஜ மூர்த்தி /श्री आन्नन्द ताण्डवनटराज मूर्ति (srī āṉanda tāṇṭava naṭarāja mūrtti / śrī ānnanda tāṇḍavanaṭarāja murti – sacred frantic bliss dance of dance king iconography) who is the अर्चावतारदेवता (arcāvatāradevatā – adorable incarnation deity) in the holy shrine at சிதம்பரம் / चिदंबरम् (cidambaram / cidaṃbaram) is called as சபாபதி / सभापति (sabāpati / sabhāpati - lord of conclave/stage) while  ஸ்ரீரங்கநாதமூர்த்தி / श्रीरङ्गनाथमूर्ति (srīraṅganātamūrtti / śrīraṅganāthamūrti – lord of sacred stage iconography) who is the अर्चावतारदेवता (arcāvatāradevatā – adorable incarnation deity) in the holy shrine at திருவரங்கம் /श्रीरङ्ग (tiruvaraṅgam / śrīraṅga - srirangam). Thus, respectively both share deep philosophical synergies in their name legends viz.  அரங்கநாதர் (araṅganātar - Lord of Stage)  and சபாபதி (sabāpati - lord of conclave/stage).

I have separately discussed the esoteric specifics on both these topics in different blogs elsewhere. For more details, please refer to the following blog-articles

#	Topic	Blog URL
A	Spiritual Significance of ஸ்ரீ வைகுண்ட ஏகாதசி - பரம பதம் சொற்க வாசல் திறப்பு (srī vaikuṇṭa ēkādasi - parama padam soṟga vāsal tiṟappu)	https://whatisgod-religiousfestivals.blogspot.com/p/spiritual-significance-of-sri-vaikunda.html
B	Spiritual significance of நடராஜதத்துவம் (naṭarājatattuvam – dance-king philosophy) The themes discussed are पवित्र भूलोगविज्ञान चिदंबरस्य (pavitra bhūlogavijñāna cidaṃbarasya - sacred geography of Chidambaram) ज्योतिष अर्थवत्त्व आर्द्रा दर्शनस्य (jyotiṣa arthavattva ārdrā darśanasya - astronomical significance of Arudra vision) वार्षिक उत्सव (vārṣika utsava- annual festival) celebrated as ब्रह्मोत्सव / महोत्सव (brahmotsava / mahotsava – grand festival) अर्थवत्त्व ब्रह्म निर्माणज़िल्पस्य (arthavattva brahma nirmāṇailpasya - significance of sacred architecture) ब्रह्मपिण्डसंसुतिविज्ञान गुर्वर्थत्व (brahmapiṇḍasaṃsutivijñāna gurvarthatva - Macro and Micro Cosmological significance) ब्राह्मप्रतिकाविद्यानटराजस्य (brāhmapratikāvidyānaṭarājasya – sacred iconography of dance-king) निहित-जाल ताण्डव (nihitajālatāṇḍava – nested network dance) कल्प विज्ञान चिदंबरस्य (kalpa vijñāna cidaṃbarasya – ritual science of gnostic space)	https://chitsabhesayamangalam.blogspot.com/

 

    

சபரிமலை மகரஜோதி தரிசனம் (sabarimalai makarajōti darisaṉam)

    Again, it is typically on the last day of the sacred மார்கழி மாதம் / मृगशीर्ष मास (mārgaḻi mātam / mṛgaśīrṣa māsa - mid Dec to mid Jan month), which coincides with the event of போகி பொங்கல் (pōgi poṅgal), the grand event of சபரிமலை மகரஜோதி தரிசனம் (sabarimalai makarajōti darisaṉam) occurs, as it is believed that it is on this day, Lord ஸ்ரீ ஐயப்பன் (srī aiyappaṉ) considered as the महाविभव अवतार (mahāvibhava avatāra – supreme glorious incarnation) of His Holiness श्री धर्मशास्ता (śrī dharmaśāstā) after accomplishing the mission of His terrestrial incarnation, returns back to His पर अवस्था  (para avasthā – transcendent state). Interestingly, ஸ்ரீ ஐயப்பன் (srī aiyappaṉ) who is the नैष्टिक ब्रह्मचारिन् (naiṣṭika brahmacārin – perfectly chaste) is also believed to be हरिहरपुत्र (hariharaputra) in perfect alignment with the शैव-वैष्णव संमेलन (śaiva-vaiṣṇava mata saṃmelanana – Shaiva Vaishnava theological synergy).

   Interestingly, some form of ஜோதி வழிபாடு / ज्योति उपासन (jōti vaḻipāṭu – light worship) is an integral part of Hindu spiritual calendar for all for months falling between ஐப்பசி (aippasi – mid-oct to mid nov) & தை (tai – mid jan – mid feb). In the following blogs, I have shared my two cents on the spiritual significance of each of these events:  

Month	Event	Blog Article
ஐப்பசி (aippasi – mid-oct to mid nov)	தீபாவளி (dīpāvaḷi)	Spiritual significance of दीपावलि महोत्सव / தீபாவளி மகோத்சவம் (dīpāvaḻi utsava / dīpāvaḷi magōtcavam – grand diwali festival) https://whatisgod-religiousfestivals.blogspot.com/p/spiritual-significance-of-dipavali.html
கார்த்திகை (kārttikai – mid nov to mid dec)	கார்த்திகை மகாதீபம் (kārttikai magātīpam)	கார்திகை மகா தீப திருவிழா (kārtikai magā dīpa tiruviḻā)   https://whatisgod-religiousfestivals.blogspot.com/p/kaarthigai-magaa-dhipa-thiruvizhaa.html
மார்கழி (mārgaḻi - mid Dec to mid Jan)	சபரிமலை மகரஜோதி (sabarimalai makarajōti)	ஓம்! சுவாமியே சரணம் ஐயப்பா! (ōm! suvāmiyē saraṇam aiyappā!) https://whatisgod-religiousfestivals.blogspot.com/p/om-suvamiye-saranam-aiyappa.html
தை (tai – mid jan – mid feb)	தைபூச ஜோதி தரிசனம் (taipūca jōti taricaṉam)	அடியேன் நோக்கில் வள்ளலார் (aḍiyēn pārvaiyil vaḻḻalār - Vallalar in my humble perspective)   https://whatisgod-iraamalingavallalaar.blogspot.com/

 

Merry Christmas

    Interestingly மார்கழி மாதம் / मृगशीर्ष मास(mārkaḻi mātam / mṛgaśīrṣa māsa - mid Dec to mid Jan month) is also very special in Christianity.  According to Gregorian Calendar, 25th of December is being widely celebrated across globe, to rejoice the birth anniversary of His Holiness Jesus Christ, the Begotten Son, one of noblest of souls, who out of His infinite compassion and mercy underwent the unimaginable agony and suffering of his crucification as an act self-sacrifice for the sake of world.

#	Blog	URL
1	Spiritual significance of Jesus Christ – His birth, resurrection and atonement	https://whatisgod-religiousfestivals.blogspot.com/p/spiritual-significance-of-good-friday.html

  திருசிற்றம்பலம் (tiruciṟṟambalam - sacred gnosis revealed)